Ey benim uçsuz bucaksýz göklere dikilen buðulu gözlerim! Neye bakarsýn öyle deli deli? Ne ararsýn karanlýðýn içinde Geçmiþini mi? Geleceðini mi? Hiç sakin kalamýyorsun deðilmi Hep içerinde bir yerde durduðu yerin darlýðýndan þikayet eden bir dürtü var, bir yolculuk telaþý, bir yürüyememe acizliði, gidemeyen, kalamayan bir yolculuk dürtüsü ve hep nefes nefese bir koþturmaca içerinde ama hep içerinde..
Sosyal Medyada Paylaşın:
MESUT KAHRAMAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.