Hani hayat yolunda her engeli aþardý,
Acýlarýn önünde çöken dizler senin mi?..
Bir zamanlar içinden mutluluklar taþardý,
Her kelimede dolan, akan gözler senin mi?..
Kederlerden âzâde, neþ’elenip gülerken,
Sevdân yarým mý kaldý, deli gibi severken?..
Acýlara sarýnýp, alýp baþý giderken,
Ardýnda adým adým kalan izler senin mi?..
Ümit güneþi imiþ meðer ufukta batan,
Karanlýklar bitmiyor, aðarmýyor artýk tan...
Her kelimesi hasret, acý ve keder kokan,
Ciðerleri kavuran, yakan sözler senin mi?..
Hicran Seçkin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.