Suç Yok Suçlu Yok

Yitik sevdalarýn peþinden koþtum
Ölüm sessizliðine bürünmüþ heryer
Gözler kör kulaklar saðýr olmuþ
Bir suçlu ararýz
Yükleriz baþkalarýna suçu hep nedense.



Geriye dönüp baktýðýmda
Hatýrlýyorum o soðuk kýþ gecesini
Yoldan geçen ayak seslerine kulak kabartýp
Kapým çalýnacak diye az mý bekledim.



Keþke yanýmda olsaydýn
Ýçimdeki þüphe kýrýntýlarýný giderseydin
Cevapsýz sorular meþgul etmeseydi beynimi
Olmaz mýydý?



Kim bilir?
Þimdi hangi yaban eldesin
Uykunun en tatlý yerinde misin
Bir kuþ olup pencerene konabilseydim
Ýçimde kopan fýrtýnalar
Nefessiz býraksa da beni
Uyandýrmaya kýyamaz uzaktan seyrederdim seni.



Dokunamazdým tenine eðilir kulaðýna fýsýldardým
Seni ne çok sevdiðimi
Parmak uçlarýmla
Okþardým saçlarýný uzaktan dokunur gibi
Nefesim nefesine karýþýrdý sessizce...






Refik
08 . 04 . 2019
Ýstanbul

Sosyal Medyada Paylaşın: