FIRIT
Mangalda kül komaz, dili bir karýþ,
Topuk üstünde dört dönüyor fýrýt.
Tartsan deðerini, etmez bir kuruþ,
Her bir yolu mübah görüyor fýrýt.
Esen yele karþý dulda buluyor,
Kartal gibi kayalara tünüyor,
Bedava sirkeden ekmek umuyor,
Davetsiz sofraya konuyor fýrýt.
Hem kel hem de fodul, ederi budur,
Azrail gelince masumdur hýnzýr.
Pýnara gidip boþ þitille döner,
Su gözünü bulandýrýyor fýrýt.
Yorganým kýsa der, hesabý bilmez,
Baþý eðilmez, hatasýný görmez,
Musibeti çoktur yola hiç gelmez,
Hava buz tutsada yanýyor fýrýt.
Keser ucundan hep yontar kendine,
Melun gýpta durur onun fennine,
Seni affetmez getirse dengine,
Adamýn sabrýný deniyor fýrýt.
Tekin sakýn medet umma külünden,
Bünyan halý serse geçme yolundan,
Bir havaya girmiþ belli hâlinden,
Kýratýný Burak sanýyor fýrýt...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.