DOSTUM
DOSTUM
Hayata çileler ilmik ilmik dokunur,
Yalnýzlýða, yaban ellerde can sýkýlýr,
Geçmiþ hatýrýna gözlerden yaþ dökülür,
Dostum uzakta olsan da el ver baðrýma...
Özlemin ateþi çöktü sinem daðlýyor,
Beni anan çok ki kulaklarým çýnlýyor,
Yarim bensiz, efkardan karalar baðlýyor,
Dostum uzakta olsan da el ver baðrýma...
Bilirsin hem yetim hem öksüzdüm bir zaman,
Dost sevinciyle içten mutlu-mesut olan,
Dostun bir acýsýyla için için yanan,
Dostum uzakta olsan da el ver baðrýma...
Tekin`im varlýðýn da el pençe divane,
Bir selamýnla da ömrüm geçer þahane,
Kabulüm deðildir. Öyle böyle bahane,
Dostum uzakta olsan da el ver baðrýma...
31 Mart 2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.