Kestim kara saçlarýmý. Gülten abla. Her bir telinde hasret vardý. Birçok parça ise kumaþ tozu. Mecburdum.
Çoktur onunla yaþým. Ama yoktur bununla yasým. Ben sadece saçlarýma kýyabildim. O kadar iþte.
Bir bilsen abla; acýlarýmý sarardý ’yanýndayým’ diyerek. Þimdi ise acýlar sarardý, sonbahardaki gibi.
Hani birkaç dilim tatlý yersin de, su içmeden duramazsýn ya, O misâl. Yedirdiler, susuz býraktýlar. Sonra da, ’su gibi ömrün olsun’ dediler. Dilediler. Be abla...
Kestim susuz geçen dünleri mi. Kestim gelecek günleri mi.
Ýnsan sevgisi, bu kadar ucuz olmamalýydý. Belki de bu yüzdendi, acýnýn sermayesi.
Sefa TUÐRUL ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ulutuğrul Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.