Bilmiyorum ölesiye belki de öylesine dedi. Dedim ya bilmiyorum.
Ama ben ben o karanlýk sayfada gün ýþýðýmý ararken buldum; bitmiþ, tükenmiþ ümidimi.
Ýmkansýzlýðý yakýþtýrdý bana. Kaç kere gördüyse, geceleðin güneþi.
Bir de utanmadan, hayallerimden bahsetmiþ. Oysaki bahþetmiþtim, hayallerimdeki baþ rolü
Neyime yarar, baþ röl olmadan oynanan oyun. Söylesene kim izler o sahneyi, Benden baþka? Çünkü bir tek ben alýþýðým Sensiz geçen dakikalarý, seyretmeye. Sevmeye.
Belki yanlýþtý sevgim. Ama hata deðildi çok sevmek. Peki ya þimdi hangisini kabulleneyim?
Yanlýþ sevgideki hayatý mý? Çok sevmekteki hatayý mý?
Sefa TUÐRUL 21/03/2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ulutuğrul Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.