Canım Acıyor

Sen yoksun
Iþýðý sönmüþ yýldýzlar gibi çaresizim
Kayýp gittin ellerimin arasýndan
Umutlarým tükendi yedim en aðýr darbeyi .

Gülmeyi unuttu gözlerim
Yalancý baharlardan ne farkýn var
Yaðmur olup yaðsan üzerime
Olmaz mýydý?
Suya hasret toprak gibi ýslansaydý her yaným
Susuzluktan çatlamýþ dudaklarýma
Bir damlan yeterdi sevgili .

Þimdi bir köþede
Soðuk duvarlar misali
Aklýmda cevapsýz sorular
Sol yaným boþ
Geçmek bilmeyen bir sýzý var içimde .

Oysa
Ne kadar da mutluyduk
Her gün ayný heyecanla çarpýyordu kalbim
Sevdaya kanat çýrpýyordum
Yeni yürümeyi öðrenen çocuklar gibi .

Sen gittin ya
Çok þey deðiþti hayatýmda
Deðiþmeyen tek þey sevgin
Birkaç umut parçasý kaldý yüreðimde
Yarýnlara gülerek bakan hiç nedensiz aðlayan .

Eðer aþka inanmasaydým
Böyle delice sever miydim seni
Çoktan toplardým pýlýmý pýrtýmý
Duymazdýn içimdeki çocuðun sesini .

Yeni bir ben çiziyorum
Hiçbir kalýba girmeyen
Söyle var mýsýn ?
Bir ömür boyu benimle
Nerde duracaðýmýzý bilmeden .

Caným acýyor
Hem de çok sevgili
Aklýma sen düþünce yarým kalýyorum
Birbirini tanýmayan iki yabancýyýz þimdi
Önceden yazýlmýþ kaderimiz .

Söyleseler inanmazdým gördüklerime
Kamera þakasý der güler geçerdim
Þimdi ellerinden tutup
Gözlerinin derinliklerinde soluklanýp
Nefes alamýyorum
Ne kadar acý deðil mi ...





Refik
05. 04. 2019
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: