merhaba usta hoþ geldin gel otur bir çayýmý iç çay gibi demli karanlýk gibi kirlendi cümlelerim... senden önce idi hep yalnýzlýðýma oynardým usta saatimi her sabah yalnýzlýða ayarlardým baþým göðe küsmüþ ellerim kalem’ lerime dilim söylememeye mühürlenmiþti oysa ve belli bir saatte belli bir vakitte çýkýþýn vardý ölümüme... þiir gibi yüreðin umutlarýn heybetinde gizli usta huzur verir bana umut kokan cümlelerin... ustalara nasýl yazýlýr þiir bilmem kusura bakma usta çýraðýn cümlesi ustanýn nefesini duyduðu vakit’e kadardýr sana yazýyorum usta bu þiirimi belki az belki öz yüceliðini övmeye yetmiyor söz usta...#ÞAÝRbaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
ŞAİRbaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.