Kendi Derinliğimin Ötesine Gittim / Onu Unutmuştum Ama Kuşları Asla Meral Meri
Kendi Derinliğimin Ötesine Gittim / Onu Unutmuştum Ama Kuşları Asla
Kendimi kývrýlmýþ kaðýtlara benzetirken hiçbir þeyim yoktu benim... Buna raðmen o benimle yine de gurur duyardý; zayýflýðýmýn içinde yok olurken bile o her zaman inceliðini sergilerdi yüzüme karþý... Peki ya kalbime,ya ruhuma ,ya yaþamýma ikiyüzlü olmaktan geri durabiliyor muydu? Böyle beni herkes görüyordu... Önemli olan bu muydu? Ya da hissettiðim, Ya da hissettirdiðim? Ama benim sanmakla bir derdim yoktu ki; Aksine bahar dalýnda açan çiçeklerim vardý benim... Türkülerim ve þiirlerim de öyle. Ve yakutlarým da. Anlayabilir misin þimdi kendini- Bunu anlatabilir misin tutsaklýðýna doðru? Ya özlemine? Ya uçurtmalarýna? Ya kuþlarýna? Bence bir yerde bir þeylere durup bakmalýsýn artýk... Borçlu olduðun özgürlüðe ihanet edemezsin gibime geliyor. Ama ben çoðunlukla yanýlýrdým dið mi?
Meral Meri / Kendi Derinliðimin Ötesine Gittim / Onu Unutmuþtum Ama Kuþlarý Asla
Sosyal Medyada Paylaşın:
Meral Meri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.