SON SÖZ
Geceye iltica eder efkârým her dem.
Görmelisin gözlerimdeki maðrur seni.
Geliþinle güneþ görecek belki perdem.
Almalýsýn aþktan sana düþen hisseni.
Þayet deðeri yoksa aþkýn nazarýnda,
Katmalýsýn hislerini ahu zarlara.
Þüphesiz arzulanýr sultan pazarýnda,
Satmalýsýn düþlerini hür rüzgârlara…
Susarak haykýrdým, çýðlýklarým sonuçsuz.
Duymalýsýn alemi saðýr eden sesi.
Bir ses ki; arzý dolduracak kadar uçsuz.
Uymalýsýn, aþk; hayatýn tek kaidesi.
Varlýðýn mucize, yokluðun felakettir.
Sýkmalýsýn boðazýmý, gülsün köpekler…
Tanrýlara göz kýrp, cismimi helak ettir.
Yýkmalýsýn surlarý, yiðit ölümü bekler…
Bir idam mahkûmunun son sözleri bunlar.
Yýrtmalýsýn bu kararýn hükmünü kesin!
Damarýmda alev alev; Göktürkler, Hunlar.
Tartmalýsýn ruhunu evvela herkesin…
Ruhum maddemden aðýr çekmezse þayet;
Sökmelisin bu kalbi Leyla, diyetine..
Ardýmdan bir fatiha ve birkaç ayet,
Dökmelisin deryadan katre niyetine…
07.06.2008 ATABEY TÜRKSOYLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
Atabey Türksoylu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.