'OL' DEDİ RABBİM...

Her zamir’in düþü bir Ýlahi gölge
Mahzun dizelerin dinmez alýn teri.
Koyudan koyu göðün feneri
Týnýsý aþkýn yankýlanýr boðazýnda þehr-i Ýstanbul’un
Sekizinci tepe içimdeki bulutlarýn
Eremediði hidayet
Dokunaklý aþklarýn kaldýysa çapaðý
Sonlardan seçtim ben bu ölümlü hayatý.

Zanlardan düþen her poleni
Savurdum ellerimle
Zemherilerin koynunda üþümeyi ben dilemedim üstelik
Meneviþli sözcüklerin feryadýna yetiþen Tanrýnýn
Unuttuðu bir iklimde de doðdum ansýzýn.

Feryat figan þakayýklar,
Zehirli dilinde sorularýn þapkamý çýkartýyorum
Hadislerin iflah ettiði her yanlýþýmla
Savunduðum doðrularýn çetelesini tutuyorum ve elde var sýfýr.

Ölüden bozma teni akýþýnda isyan serili
Arþýn da duasýna savruk bir gölge olma
Özlemiyle bin bir yeisle k/atýk yaptýðým düþlerim.
Rotasýnda ömrün kâhin benzeri imler
Tekelinde aþkýn, arz ettiðim
Bir terennüm adeta doðaüstü gücüme
Yenik düþen þahikanýn kanadýna savurduðum yanýlgýlarým.

Hangi perde ise kapansýn ve sonlansýn bu
Güzergâh ki;
Kilit noktasýnda azabýn
Tetiklensin yanlý cümleler
Benlik mizacýn da derin yarasý
Biz olmaktan aciz sakil aþkýn çýtasý.

Zemherilerin mahkûmu gölgemde çürüdü hislerim;
Dumura uðrayan zan yüklü sýfatlarda
Eridi mum gibi yandýðýma delalet
Asýlý kaldýðým yangýnýn da en kâfir kývýlcýmýyým.

Bir avazda sevdim ben
Ve bir avazda serildim
Çýkan posasýnda manidar fýsýltýlarýn
Aþk diye inleyen evrene surat astým
Bahara denk düþen günün özlemiyle
Yaftalanmýþ isyanlarým
Kanýtsýz bir ölümdü adeta
Ýçimin payitahtýna süzülen her gölgeyi sen sandým:
Senlik bir hayalle efkârý diþledim.

Azýða aldýðým her heceyi büyüttüm diz/e/lerimde
Gönülsüz bir yolculuktu benimki
Gönül koyduðum her ulu acýyý
Aslýma döndüðüm bunca satýrý
Belki de beylik bir minnetle tutuþtuðum bunca izleri
Yok saydým; yok sayýldým;
Yoksunluðun dibine kibrit suyu döktüðüm aciz bir þiir kadar da
Yalnýzdým ve terk edilmiþliðimin
Rüþtünü ispatladýðým
Ölümlü gecelerde
Korlarda biten bir çiçektim:
Solmaya adanmýþlýðým
Aþka atamýþlýðým kalemimle
Feri idi elemin
Gizemli güncemde
Son sürat devindiðim iklim kadar ýssýz ve yeknesak
Bir hece olmayý da asla ben dilemedim.

‘’Ol’’ dedi Rabbim
Ve ‘’gül’’ dedi:
Densizliðimin izini sürdüm ve karþý geldim
En munis heceyi yok saydýðým
Bir gül’ün tarhýnda
Bir de gül/mediðim imbat akþamlarýnda
Serlerin ferinde ýlýmlý bir iklimle coþtum kendimce
Varlýðýn hazana düþkünlüðü idi belki de
Mart’ý bahardan bilmediðim.

Kýþýn ayazýnda ölü bir gül olmayý da asla ben dilemedim:
Güldüðüm kadar güzeldim
Gülümseyen nidalarda savunduðum hep hüzündü
Ömürlük bir makamda
Soytarý ömrün de kelamý her dizede diz dize
Yaþadýðým kalemin dinginliðe hasreti
Ansýzýn çakýldýðým bir denizde
Lahzasý kâbuslarýn sýfatlarýn temennisiyle.



Sosyal Medyada Paylaşın: