TERRARİUM

Ýçimin boþluklarýndan yükselen küf kokusu
Gidecek yeri bulunmayan eski baharlarýn öldüðünü söylüyor.
Hepsini ayný saksýya gömeceðim.

Ýnsan eti ne aðýrmýþ
Kendime yük kendi tenim
Ýnsan eti ne aðrýymýþ
Tek baþýna uyurken
En kalabalýk sessizliðin rüyasýný görürken anladým.

Bir avucum diðerini teselli ediyor
Geçti diyor, geçti
Tüm uçuklamýþ ateþlerin elleri avuçlarýmda
Öyle yanýyor
Diðer avucumun dayanabileceði sýcaklýk
Bundan azdý oysa
Yalnýzlaþmanýn ne olduðunu bilmeyenler
Anlamaz böyle þeyleri
Ýki avucum kadar kalabalýðým
iþte
Hepsi bu kadarým

Özlemek
Ayaklarýnýn gitmesine engel olamadýðýn
En dik yokuþlara týrmanmaktýr.
Sýradanlýk
Kendine kalmak uðruna
Tüm verdiklerinin
Karþýlýksýzlýðýdýr.

Aðlayan bir bebeði olsun neden ister ki çocuklar?
Büyüdükçe aðlayan birine kimse tahammül etmek istemezken
‘’Seni anlýyorum’’ demek dünyanýn en acýmasýz yalanýdýr.
Sen!
Benim içimin kerhanelerinde kaç orospu idam edildi
Nereden bileceksin.
Kimse kimseyi anlamasýn
Etlerimizi sevelim
Etli dudaklarýmýzdan öpüþelim en çok

Sýkýldým
Her güne yeni bir piþmanlýkla uyanmaktan
Sýkýldým
Sahte cümleler kurduðunuz aðýzlarýnýzdan
Sýkýldým
Kendimden en çok

Saçýmý kestirmekle ilgisi yok
Soðuk seviyorum ben aðrýlarý
Böyle meze gibi
Ýçtikçe iyi gidiyor aðlamaklý

Her yeri yamalý, eski, ýslak bir elbiseye benziyor ruhum.
Benden çalýnmýþ anlarý üst üste koyup
Göðe dikiþsiz bir merdiven uzatacaðým onlarla
Ruhumu güneþte kurutur kurutmaz dönerim.
Merdivenin saðlam olmasýný önemsemedim
Olmadý
Atlarým yine
Karýn boþluðumdaki her zamanki yere




Deniz...


Sosyal Medyada Paylaşın: