Umudu yitirmeden düþleyebiliyorum hâlâ sessizliði. Susabiliyorum her mýsrasýnda þiirin. Konuþabiliyorum mürekkebin akýp gittiði yere kadar.. Ve arýyorum kendimi.. Ana rahmine düþüp, dünyaya fýrlatýldýðýmdan beri arayýþtayým. Belki de bir sokak baþýnda mendil satan çocuðun gözlerindeki hüzün Ya da, Tenha bir sokakta çýðlýk çýðlýða kalmýþ bir kadýnýn feryadýyým. Susmaktayým, susacaðým. Altý milyar nefes ve çýðlýk arasýnda, soluðumu kesip susuyor olacaðým..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Rukiye toprak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.