VAY SİVAS, VAY

1-SÝTEM
Aman vermez kýþýn, kesti önümü,
Yardan ayrý koydun, oy Sivas Sivas!
Hasretle kavrulan þu bedenimi,
Yukarý Tekke’ne koy Sivas Sivas!

Berrak akmaz oldu Mýsmýlýrmað’ýn,
Çocuklarý yutar Kýzýlýrmað’ýn,
Çalýlarla ancak yeþerir daðýn,
Bunu da kazançtan say Sivas Sivas!

Hani kepeneðin, küstü kayboldu,
Lahana tarlasý bir þehir oldu,
Hýyar bahçeleri evlerle doldu,
Taþa muhtaçmýþsýn, doy Sivas Sivas!

Sýcak Çermik bile ýsýtamadý,
Soðuk Çermik kaçmaya yol aradý,
Kangal’da balýklar þifa taradý,
Çare bulunmadý, vay Sivas Sivas!

Seli yuva yýkar, rüzgârýn azgýn,
Alým yazýmýza “gurbettir” yazdýn,
Yanýk yüreklere bin yara kazdýn,
Yokmuþ merhametin hay Sivas Sivas!

Selçuklu ilisin, birçok medrese,
Hem týp öðretirdi, hem de hendese,
Birkaç minaresi duruyor ise,
Vefadan almamýþ pay Sivas Sivas!

Krallar kýskandý, hakanlar þaþtý,
Timur yýkmak için kýtalar aþtý,
Dünkü ilçelerin zenginlik saçtý,
Sancaktýn, þehirdin, köy Sivas Sivas!

2-SEVDA
Kýzdým sanma gülüm, dost acý söyler,
Bilmezsin yoksullar ne içer, ne yer,
Can çýksa da sevgin gönlümü süsler,
Sensin þehirlere bey Sivas Sivas!

Ýhanet bilmezsin hiçbir iþinde,
Mertlik asil huyun yiðit baþýnda,
Bilmem ne bulurum senin taþýnda,
Bir garip sevdasýn, hey Sivas Sivas!
Hüseyin Özkaynakcý
Sosyal Medyada Paylaşın: