Gel

Gecenin baðrýnda aðlar çocuklar,
Hiç ýsýtmayan bir kucaktayýz, gel.
Bu çýðýn önünü kesmiþ yasaklar,
Belki de daha ilk duraktayýz, gel

Tutmuyor kanadým, baðlandý kolum,
Bir ýssýza düþtü apansýz yolum,
Iþýðý gözümde dondurdu ölüm,
Duasýz mezarda, kuraktayýz gel.

Yüreðim kuþkulu, hislerim ezik,
Tamburda çýrpýnýr “gel” diyen müzik,
Çileler boynumda çýkmaz bilezik,
Bu alfabede dev bir noktayýz, gel.

Ne gün bahar olur çetin kýþlarýn,
Baþka iklimlere göçtü kuþlarýn,
Sonsuz kadar uzak, uzak mý yarýn,
Avcýlar ardýmda, tuzaktayýz gel.

Makyajý kanlýydý bu gece ayýn,
Istýrap ateþi yanarken köyün,
Ýster beni kýzgýn çöllere koyun,
Yaðmurlar getiren dudaktayýz gel.

Çocuklar avunmaz artýk masalla,
Rýhtýmda sevgiyle bir mendil salla,
Gemileri yak da, bir kýrýk salla,
Zaferde çekilen bayraktayýz gel.
------------------------------------
Hüseyin Özkaynakcý
Sosyal Medyada Paylaşın: