mère

sýfýr karanlýk suda gömülmüþ yýllar
kar taneleri gibi eriyor
güneþ sanki ýþýklara dar



beyaz sessizlik ayaz
adýmlarý korkuya uzanan düþer yetim damlalarý
elleri boþlukta yüreði sanki titreyen deprem



geceleri buruk yanký
süzülen göz kabarcýklarý
geriye kalan duvardaki sessiz yankýlarý




bir tüy gibi beyaz ak saçlarý
yastýkta kurumuz ah zamanlarý
geriye kalan anlamsýz boþluklarý



yýllar geriye gelmez devrin aðýtlarý
dizler yere vurmaz kalp uzun açýklarý
elleri ince bilekleri yorgun




saçlarý uzun gece gibi
yýldýz eklenmiþ tek tek uçlarýna
þimdi kýrgýn uyuyor siyah ve dört kenar suskunluða




bir hiç bu dünya
o yok iken üzgün kalýn sesler
o var iken yaðmur gibi nefes nefese hayat cývýl cývýl



o yok
alýþmýþ adýmlarý sayar iken
yeri dolmayan gök kuþaðý gibi


renk renk
üzgünlükler deðer ruha
her gün büyür acýtan derin yara...



-
kapalý kapý
dört sýra
iç içe kök ara ara





*

Sosyal Medyada Paylaşın: