dolunay kırığı gecelerde/Şuursuz Sayıklamalar 4 hidayet dal
dolunay kırığı gecelerde/Şuursuz Sayıklamalar 4
yüzümüzde okyanusun en derin yangýnlarý hangi kapýya kanat açtýrýr sustalý sözleri dolunay kýrýðý gecelerde yanarken biz döne döne ezberlerken sapsarý susmalarý ömrümüzün alacasý öfkemizin atlýkarýncasý baþý dönerken masumane çocukluðumuzun
ne de akça pakça karlara uzanmýþ senaryo bu ya kýrýlmýþ dalýmýz aklý sýra çemkirince yaramýzý kýnadan cemaline þýra olup da akmýþ þarap kadehine hangi yakamozlar ýþýldar da söyler bunlarý bunlarýn çýðlýðý nefessiz iç denizlerine…
sýksak þu yüreði mýncýk mýncýk etsek arýnacaðýný bir bilsek aksa kiri içinden toplasak i mgeler ardýna saklý kibirleri toplasak ki pinokyo’nun burnu etmez düþman deðiliz ki hiç mi hiç olmamýþýz önyargýlý tasýnýz taraðýnýz düþmanýmýz dolanýr tepemizde kirli beyaz obur bir alýcý puslu þiirlerimizden aþýrýp da yalnýzlýðýmýzý yafta yapar da asar tren camlarýna daraðacý suretinin ahkam çavuþluðunda…
yok ki tahammülümüz kendimize bile nasýl katlanalým ki vebalý düzeneðinize þakýsýn da nakarat olsun dillerinizde büsbütün uyduruk o sevda türküleriniz çekirgeliðine daha bulaþmamýþken biz yarin doðduðu kentte mi vurulmuþumuz ýssýzlýðýmýzla yunarak kanlý cesedimizi aðlamasýn diye bizim caným kýzanlarýmýz ölümü yaþamakla mý süslüyor muþuz?
besili yargýlarýnýz sizin hislerimiz bizim ne diyelim ki þimdi biz portakal çiçeklerine susunuz da duyulmasýn ne olur bir daha adýmýz yaþadýðýmýz dahi unutulsun belleðinizde kuytusu kýsýr deniz aþýrý limanlarda çürümüþ yosun kokularýna bulaþsýn sunturlu ölümler peydahlansýn isterse týslayan öpüþlerinizin o garip týlsýmlarýndan gayri meþru aþklarýnýzýn bacak aralarýndan
-ne kýpýrtýmýz kalsýn artýk ne de telaþýmýz beyazýnýza düþsün kangren baþýmýz-