vuslat sabahına...

hayattan soyut aþk makamýndayým
bu makam ki vuslata yegane varýþ
þimdi ömrüm dediðim gözlerine dalmýþ
karanlýk göðü soldurmaktayým

ay’ýn þavkýnda kuruyan gözyaþlarýma
tabip olmasada deva makamýn sargýsý
avuçlarýn arasýna yazýlmýþ ömürlük baharýma
elbet yazýlacaktýr vuslat yazgýsý

takvimin koynunda dökülen zaman
bitir bu sevdanýn kýþýný
silinsin gözümün yaþý
dökül o vuslatýn sabahýna

o aydýnlýk sabah ki bir ömrün dili
hangi kelam ile anlatsam geliþini
eksik kalýr o anýn tasviri
lakin o aydýnlýk ki pervane gönlümün tek sesi
Sosyal Medyada Paylaşın: