Senin yaralarýný sarmak
Benden önceki aþklarýný unutturmak istiyorum
Gizleme aþkýný yorgun düþlerimden
Uykularýmdan titreyerek uyandýrma beni.
Gizli yaralarýmý kapatmaya calýþýyorum
Geç kalmamak için gözlerine
Aðýr ödedim yaþanmýþlýklarýn bedelini.
Siliyorum olumsuz herþeyi.
Gökyüzünden düþen bir çýð damlasý gibi
Düþtün ahir ömrüme
Þimdi haber vermeden
Hüznümü aðlatan cümlelere set çekip
Mutsuzluðumla anýlacaðým bilinmezlere gidiyorum.
Kim bilir?
Belki de adýmý anmayacak
Çýðlýðýma düþen yangýnlarý bilmeyeceksin
Ben hüzün tünellerinde yol alýrken
Senin baþýnda hep kavak yelleri mi esecek.
Yalnýz kalmanýn ne demek olduðunu
Anlayacaksýn
Gözyaþlarýn süzüldüðünde yanaklarýna
Sükut ikrardan gelir
Kabullenmektir bazý þeyleri aslýnda.
Çok yorduk bu aþký ikimiz de
Yetim kaldý aþkýmýz
Sahipsizim
Sana gelmek af dilemek istiyorum
Yaþananlarý unutup
Hoþ geldin deyip boynuma sarýlýr mýsýn ...
Refik
22 . 03 . 2019
Ýstanbul