bakma öyle,
içimden gözlerime týrmanan bir çocuðun bisiklet özlemi
vaat isteyecek yoksa
bakýþýnda yüz bulan, umuttan
tutma ellerimi,
tütünden sonra alýþýr yoksa
sararýr
solar
býrakamam parmaklarýný
ellerime sarmaktan..
sevme,
bilhassa kollarýný açýp, haç gibi durma k’arþýmda
vaftiz edemezsin yalnýzlýðý
taþ bir lahtin okunmuþ
tuzaklanmýþken kitaptan bozma lahiyasý
eteðin sema
-zen
ve ateþ
düþtüðü yeri yakarken
söyle,
kuþ mevsimine göçer mi son bahar
kan’atlarý küle
dönmeden önce..
gelme,
yarasýndan merhamet dileyen býçaðýn hüznü varken, sarýlmayý bekleyen
ve henüz tetiði düþmemiþken ayrýlýðýn
uzayan gölgesine
açma,
bahar gibi dalýmda
zira son yaprak düþmedi henüz
eylül rüzgarýyla..