Küreksiz Sandal

Yüreðimdeki tüm duygularý kaybettin þimdi,
Yeniden bulunur mu?
Bilmiyorum.
Üzerine kurulan bütün hayalleri yýktýn þimdi,
Yeniden kurulur mu?
Bilmiyorum.

Aþk’týn oysa, dudaklarýmdan süzülen,
Gözlerimden okunan, bir aþk’týn.
Sabahýma doðan güneþ’tin.
Dünya sendin, dünyam sendin.

Her þey senin ile mi kaldý?
Herkes senin ile mi gitti yoksa?
Birden sessizleþti dünya,

Hatalýydým biliyorum, belkide ben hazýrladým bu gidiþi,
Belkide ben ittim gitmeye seni,
Aklým karýþýk, duygularým param parça.

Oysa sen benim tutunacak tek dalýmdýn.
Ve ben tutunacak tek dalýn,
Ellerimiz ayrýlýrken öylece bakakaldýk.
Ne sen kaldýn, nede ben gitme dedim.

Küreksiz bir sandal gibi öylece kaldým denizin ortasýnda
Büyük fýrtýnalara meydan okurcasýna,
Gidiþine meydan okurcasýna,
Ölüme meydan okurcasýna.

Oysa sen benim için hayat olmalýydýn,
Yaþatan sebebim, güldüren sebebim,
Sýzýmý dindiren acýmý dindiren sebebim,
Þimdi acý oldun içimde,
Sýzý oldun kalbim de,
Geçer mi bu acý?
Diner mi bu sýzý?
Bilmiyorum.

Þimdi karanlýk bir dünya,
Güneþe hasret, sardunyalar gibi,
Öylece soldum öylece kalakaldým.

Belkide ben kalbinde çoktan solmuþtum
Belkide açmak için her sabah seni bekleyen bendim.
Þimdi paramparça duygularým,
Avaz avaz susmalarým
Yýkýk dökük gönül evim,
Hepsi senin, hepsi senin eserin.
Ramazan Teke
Sosyal Medyada Paylaşın: