DENİZ FENERİ VE BEN...
Mersin de,
Anýlar denizinin bir kýyýsýn da
Durmuþ bakýyorum biraz uzaða
Tam kalbine rastlýyor
Gözlerim aradýðým maziye bir nokta da
Neyse ki,
Cesaretimi taþýyorum o an en doruða
Yine de yüreðimi yatýþtýramýyorum sonun da ben ama...
***
Derken dalýyorum
Altýn da el ele tutuþtuðumuz
Deniz feneri düþüne takýlýyorum
Adeta bir serapýn da ötesin de
Gözlerimle maziye yapýþýp kalýyorum
Saniyesi saniyesine
Mazinin tam kalbine konuþlanýyorum...
***
Çok yýllar geçip gitti aradan
Yine de içim içimi paralýyor !
Oldum olasý o deniz feneri
Zaten bakmasam da hep karþýmda duruyor
Ve bana hiç durmadan
Sanki ölüm tehditleri savuruyor !...
***
Göz hizama düþen her kareyi
Çaresizlik özlemleri için de ezberliyorum
Gözlerimle eski yaþanmýþlýklara bir bir dokunuyorum
Ýlk aþký yeniden yaþamýþçasýna oluyorum
Ýçimi ezen tüm acý tebessümleri
Yine ayný duygularla dudaklarým da okuyorum
O duygularý bir tespih tanesi gibi telakki edip
Ya sabýr çeke çeke inleyip duruyorum...!...
***
Orada bulunan deniz feneri
Alt tarafý cansýz bir beton direk
Oysa olmuyor iþte benim için
Olmuyor onu orada öyle görmek
O fenerin dizi dibin de geçen
Ben de ki özlemler yýllar için de birikerek
Þu an içim de olmuþ giderek
Yani hepsi de olmuþ acýdan yana sek !
Üstelik bu yaþadýðým aþk acýlarýmýn
Tamamý bencil, tamamý gerçek…
***
Kýsacasý her fýrsat da sürüklüyor
Deniz feneri beni kendine doðru çekiyor
Hem de bir bilseniz bu çekiþi o nasýl beceriyor
Mazimi öldüresiye eþeleyerek !
Oradan beni söküm süküm söküyor !
Ve eski aþkýmý getirip getirip yine,
Onu vicdansýzca karþýma dikiveriyor…
***
Yaþadýðým kentin neresinden bakarsam bakayým
Hiç býkýp usanmadan hep mazi karþým da durur
Deniz fenerinin bulunduðu o mendirek
Bence tanrýsýz bir beton direk !
Daha doðrusu deniz feneri deðil sanki,
Sanki CELLAT o mübarek !!!...
ÝSMAÝL HAKKI GÜRCANOK
MERSÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.