Çaresizliðimin kýyýsýnda siliniyor yüzüm gemiler soluyor en sýð yerinde bir koyun. rüzgar; solgun solgun boþaltýyor yelkenlerin içini, isteksiz üflüyor yüzüme kara bir lodos. yanýyor suratým pusulalarýn gösterdiði tarafta kaptan dümeni çaresizliðime kýrýyor güverteden bir erkenci kýyamet kopuyor. tükürüyor yüzüme dalgalardan sýçrayan küpüklü salgýsýyla. cehennem eritiyor demir gibi soðuk gölgeleri güneþ ýsýtýyor bir taraftan cennetçi kuþlarýn ýslak kanatlarýný
sus oluyorum dilime lâl damgasý vuruluyor
pus oluyorum saklanan yüzümü tanýnmaz bir maske sahipleniyor
bir taraftan dalga sýrtýnda sanki denizi öpüyorum gökyüzünü yutuyorum kuruyan aðzýmdan bulanan miðdeme.
kus oluyor yalancý dünyaya içimi çýkarýyorum o inadýna dönüyor fýrýldak gibi ben ipini sýkýca dolayýp boynuna fýrlatýyorum hýrçýnca serseri bir kement gibi durmayacak gibi deliyor deliriyor dalgalarý
us oluyorum deðince yelkenleri suya geminin ufukta batan güneþin ýlýk kýzýllýðýnda kurulanýyorum bir buzdaðýna benziyorum büyüyen gerçeðini dibinde gizleyen balýklarýn allý pullu tenlerinde varlýðýma ýþýk saçýyorum. ayýþýðý sýzýyor yakamozlarýn sessizliðinden ölüm kadar soðuk susuyorum.
Önder KURT
4 haziran 2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
BüyükDoğu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.