Vuslatsa sorulmaz
Yýldýzlara baktým seni gördüm,
Ben gökte, geçen günleri gördüm,
Gördüm ki yüzün ay’ dý düþündüm,
Tanrý ‘m ne güzel ay diye baktým..
Bir sevdaya düþtüm, baharýmda,
Yaprak gibi, soldum, hazanýmda,
Kaynar’ mý suyum bak kazanýmda,
Sevdim seni ben, sen bilemezsin,
Artýk batýyor gün, daha doðmaz,
Mahþer gibi insan, hala kalkmaz,
Vuslat mý ya Râb, yaptýklarý nîyaz,
Vuslatsa sorulmaz ve de, olmaz.
Gönlüm seni özler yine Rab’ im,
Dert buldu gönül, tekledi kalbim,
Bitmiþ hayatým, gün niye doðsun,
Makber diye, cansýz kalýverdim.
Mef’ûlü / Mefâîlü / Feûlün
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.