GÜZEL

Zamaný gözünde donduran güzel,
Bizi yüreðine konduran güzel,
Bir el etmesiyle kandýran güzel;

Gayri kanmam, kana kana içtim ben,
Senden sonra, benliðimden geçtim ben.

Þimdi sen uzakta, ben kuraktayým,
Sensiz döner baþým, bak firaktayým,
Mahkum oldum þimdi, ben kürekteyim;

Her kürekte dalgalara yürürüm,
Her dalgada, baþka hayal görürüm...

Hayaline mahkum ettin sen, beni,
Uzandým gerçeðe, kaktüs dikeni,
Bir bile bilseydin beni çekeni!

Çektirmezdin bana, yetmezdi gücün,
Caným feda ettim, kaldý mý öcün?

Saçýn servetimdi, yüzün nimetim,
Beni yol baþýnda býraktýn yetim,
Sensizlikte koptu, bak, kýyametim!

Kýyamet dediðin, yokluktur ey can,
Bir ateþtir gönlümüzü kavuran...

Kavruldu çiçeðim, düþtü yapraðým,
Altüst oldu, yediveren topraðým,
Þimdi yol geçmeyen bir yanardaðým;

Bundan böyle, desturla çal kapýmý,
Bir dost yok mu? Çeksin þimdi ipimi!

Ey güzel..Gamzeni düþür yanaða,
Merhem olur belki, bu kanlý çaða,
Artýk ihtiyaç yok, dile, dudaða;

Hangi çeþme, su verir ki susuza?
Sustum, suskunluðum, sürer sonsuza...




Hayrettin YAZICI




Sosyal Medyada Paylaşın: