sözlerle girdiðimiz soðuk savaþ sonunda
pankart açýyordu gözler
aþka taparcasýna
her yol mübahtý
kalbe bakarsan
eller hep sýcak
-çatýþmaya hazýrdý
aslýna bakarsan..
bazen özlem galip gelirdi,
ayrýlýk karþýsýnda
kayýplar artardý çünkü
kazancýmýz yanýnda..
ne vakit müzakere edecek olsak,kavuþmayý
karþýmýzda tarih,
koltuðunda tekerrürün kýrmýzý dosyasý
þerh düþüyorduk ayrýlýða
belli ki bu savaþ
-oldukça’ uzayacaktý..
her harp, sanatýn yanýnda mucittir biraz
çatýsý yalnýzlýk akan kalp sýðýnaðýnda
merdiven altý aþklar türetir
ki rakibe göz yerine
daðýný versin
vermesine de..
daðlar fareye gebe
fareler,
küs doðan prematüre
bazen iyi niyete elçi olsun diye harflerden
cümleler süslüyorduk
kuþku doluysa anlamý
görmezden geliyorduk
velhasýl..
tekerleði icat eden bahaneyle aþk ile döndük
dönmesine de..
çok k’ayýp oldu
kurþun kalemle çizdiðimiz askerlere
ve merdiven altýnda kalan
naylon güzellere
þimdi tecrübeyle sabitledik o muazzam savaþý
lakin can çekiyor yine de
danýþýklý dövüþü..