Sürünüyor, ölmüyorum...

Karanlýkta meþgalem nedir benim?
Kurtulmaya namertçe göðüs gererim
Kaygýsýzca fenerden uzakta hürriyetim
Kullanmaya hiddetle razý þefkatim

Sürünüyor ölmüyor
Sürünüyor, ölmüyorum…

Bileklerimden sýyýrýr kan kokusu
Bedenimden de düþürür yol korkumu
Bileylemeye ne lüzum der göz durumu
Bileylemeyin zira keskinim vede duru
Bütünleþtim artýk salýn cengaver ruhumu

Sürünüyor ölmüyor
Sürünüyor, ölmüyorum…

Tanýmadým þekerdeki tadý damaðýmda
Tutamadý eldiveni ellerim sormadýmda
Tutamadý zira kendi baðýmsýzlýklarýnda
Tahayyülümde dahi hatrýna kurmamda

Sürünüyor ölmüyor
Sürünüyor, ölmüyorum…

Özenmeyen bir beden bende
Özenmemek zira devadýr derde
Örtmekse üstü onlarýn delice
Özlerim soðuk topraðý yerde
Özlerim topraðýn tüten nefretini beldede

Sürünüyor ölmüyor
Sürünüyor, ölmüyorum…

Sisin bu… önümü saran ipi, sesi
Süs misali ilerde duran dað silsilesi
Sol sað görkeminden yok kesintisi
Siste dahi görünen heybetli kendisi
Su misali berrak yüreðin pek cesaretsi

Hürriyetini belli eden þu sýra daðlar
Hasletim sende vatan belle ki þu ah-ý topraklar!
Hoyratlýktan maðlup olmaya lüzumlarýmý var?
Hoþ bir manzara… elimde sýkma kehribar
Hasbihal sonra… güneþ, kýzýllýðýný geniþçe yayar...
Sosyal Medyada Paylaşın: