Pâyidar
Tepelerin ardýndaki kýzýllýk kayboluyor,
Kuþlarla beraber iken hür esen rüzgar,
Yaðmur damlalarýný tutan yapraklar ýslanýveriyor,
Kavuþtuðu için önceden daha çok sevinmesin mi yürekli daðlar?
Anlat bakalým derdine derman aradýðýn sendeki bu hali,
Ahüzarlýðýný liyakat buldum, ahýna ortaklýk neyden bahsedersin hala hey ahali!
Pürlerin kuvvet bulduðu vakit hýrstan anla ki toprak baðrýna basýp seslenecek: ’gel hadi haki!’
Bir hasret gidermek istedi caným can kulaðýmla dinlerken basmasýn ha sakýn sakýncalar,
Gel bizde oturalým þurada,
Kanaat birazdan bir hasbihal havasýndaki kusmanýn tadý tuzuna,
Halim halini düþünmezken benden daha bekleme düþünmemi ya,
Hal mi ki kaldý halim beni haliyle gambazlar,
Kalan ki geriye benden ne kaldý?
Dahil etmem bak piþmanlýðý,
Kaybolsun tepelerin ardýndaki güneþin kýzýllýðý,
Islansýn yaðmur damlalarýný tutan yapraklar,
Manzaraya tekrar þahitlik veremeyen,
O kýzýllýk... Sanki içimdeki o eski ben,
Yaðmurlarýydý kaosun son bir damlasýna uzanýveren,
Ýçimdeki yapraklarý yapraktan saymaz, incitip yakar!
Ellerim vesile ile sallardýlar kendilerini yýldýzlara,
Þükranlarýný sunmaktan caizmiydiler müstehak uðruna?
Ola ki her kim ise sebep uzaklaþmanýza,
Söyleyin ona da el sallayayým bir daha görüþmemek isteði içimde doðar,
Ýçimdeki merak aþk-ý,
O ayak izlerini takip ederek seni bulabilme ümidine kapýlmaktý,
Ellerimin vedasý deðil bu sefer size gökyüzünün yýldýzlarý,
Olabilirdiler bendeki son umut kaðýtlarýna zahar,
Yakma ki onu havada süzülüp fýsýldamasýn,
Fýsýldamasýnýn süzülüp açtýðý yakýntýlar birer birer tutuþmasýn,
Çöllerde ki kuraklýk seraplar örmüþtü gözlerimde uzaklaþsýn,
Tenha yerlerde ki yalnýzlýk yalnýz býraksýn beni haddi ile etmemiþti sarfýnazar,
Bulunduðum yerde karanlýkta üstelik yok kimseler!
Ve de odanýn kapanan tek kapýsýyla gülerdiler, eðlenirdiler,
Ayaklarýmýn baðlý kaldýðý iþkencelere doyumsuz olan zincirler...
Kulaða fevkalade gelen pâyidar...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.