An Hazinesi

Yaþanmýþlýk, daha yakýn zamanlarda,
O anki yaþanmýþlýða, yaþanmýþlýkta ki o ana dahada mý olursun yakýn? Zaten yakýn zamanda an hazinene kattýðýn yaþanmýþlýðý bir gölgelik aðacýn kucaðýna götürdüðünde,
Seninle beraberdir zaten o hazine hep,
Arada sen açarsýn, arada da kendi kendine açýlýr,
Bazen gökyüzüne tekrar dönemeyen bir yýldýz gibi kederli,
Bazende benekli noktalarýn arasýndan sýðýþýp, kan kýrmýzýsý kiraza kavuþmak misali þehvetli,
Kederli anýlarý istemezsin etmek hatýr,
Keþke olmasaydý kan kýrmýzýsý kiraz misali þehvetli anýlarýnda aný,
Hangi þahsýn arzusu? Gönülünün gönül ettiði aný amaresini kalem erkabýnýn cümlesine koyacaðý noktada çýkarmak!
Söylemiyle kesildi kesilecek nefesi,
Bana bakmasýndan evvel son kelimeleriyle göz göze gelmesi,
Oldu mu bir akan gözyaþlarýnýnda tadýna varmasýyla,
Hal þu ki bu ve benzeri durumlarýnda katýlmasý hazineme,
Dahada çok hitap ediyor havanýn bulutlarla bezenmesi dileðime, bir an önce...
Kanadý kýrýk serçenin gözyaþlarý misali akan yaðmurun gökyüzünde dans etmesini izlemek,
Azda olsa tadýna bakmak...
Tadýna bakýp cânýmýn iç hararetini gidermek...
Yerin derinliklerine kadar uzanan, bir piyanonun sesi,
Tez çok keskin... kesen, güzelliðin...
Mahrumsun her þeyden, peki ya nedenin?
Sana ne yaptýlar?
Hüznünü anlattý bana hüzünlü bir o kadar,
Senin sesinmiþ anladým sessizlikte büründüðünü ne kadar,
Lütfen, uzat elini çýkalým mý artýk buradan?
O bekliyor, bak! Sana sesleniyor yukarýdan,
Buraya saklandýn saklanmanda var mýydý sakýnca?
Belki vardý... belkide yoktu. Bilemezdim haklýnca,
Bu olandan evvel sordun mu ona: Son dileðin nedir?
Eyleminden demini kesmendir, sebebi neyde... nerde,
Soramadýn, çünkü içinde bir yerlerde...
Sözü baþlamadý bile hiç bir þey deðiþmeyecekken,
Ansýzýn... sessizliðe büründü fýrtýna gelecekken,
Geldi sonra... ardýndan kimisini götürdü kimisini deðil,
Geride kalanlarýn tekrar buluþmasý ne hoþ!
Piyanomun eþliðinde elimi tutman,
Karþýlýðýnda dans etmemiz durmadan, coþ!
Akan gözyaþlarýný boynuma dolanarak hafifletmen,
Olanlar için üzgün bu fani beden zarif ve ince beline sarýlarak,
Bir hasbihal kalbinle el ele körükleyerek yanan ateþi,
Gün batýmý kýzýllýðýyla göz göze hatýrlar mýsýn aramýzdaki hoþbeþi...
Damlanýn topraðý sevindirmesini görmek sahi,
Anýlarýmýn son bir kez daha canlanmasýna deðil mi kafi?
Bir döngü misali ben gidiyorum lakin onlar kalýyorlar...
Sosyal Medyada Paylaşın: