Kendi Derinliğimin Ötesine Gittim / Çobanpüskülü Meral Meri
Kendi Derinliğimin Ötesine Gittim / Çobanpüskülü
-Affedersiniz! Sizi utandýrdým mý yoksa- Bu aydýnlýk diye tabir ettiðimiz karanlýk çaðda?
-Bu hiç önemli deðil... Ara sýra çaydanlýðýmda rezil eder beni; Parlak fincanlarýn arasýnda durduðumu zannederken yapar bir de bunu.
-Derler ki: "Sessizliði bozan bir ses çýkýnca... Ölüm en deðerli olanýmýzý kopartýr bizden. Bu konuda düþünmek bile zahmetimize deðmez" derler. Sizce?
-Yaþamýn üstüne her zaman bir güneþ doðar... Ölüm, erken uyanmak ile ilintilidir; Uyuyanlar tanýmaz bu yüzden güneþi.
Bir parça ekmeðin kalýnca... Düðün çýkar ortaya. Karlar eriyip sýcaklýðý umar doða... Halbuki yokluk deðildir bizi açlýða sevk eden; Çalmayý öðrenen þu açgözlüler olmasa!
Meral Meri / Kendi Derinliðimin Ötesine Gittim / Çobanpüskülü
Sosyal Medyada Paylaşın:
Meral Meri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.