Sözlerin Şahikası
Milletimiz direndi yedi düvele karþý
Bunun hikâyesini söyler Ýstiklâl Marþý
Bir daha yazýlamaz, ilk ve son fasýldýr o…
Gönülleri mest eyler, bir bilsen nasýldýr o…
Okunduðunda bize bahar neþvesi verir
Onun hararetinden çelik miðferler erir
Diriliþ muþtusudur, inancýn gölgesinde
Söz þahikasýdýr o, mazlumun ülkesinde
Milletimin ahdidir, kuru bir söz deðil o…
Bir meydan okumadýr, ecnebi caz deðil o…
Aziz milletimize pek yakýþýr þeref, þan
Bu marþ okunduðunda dile gelir kehkeþan
Umut bahçelerinde çiçek açtýrýr bu marþ
Topraða sýðmaz ruhu, þehide yol verir arþ
Bu marþýn aksi siner denizlere, daðlara
Akif göðsünü gerer, meydan okur çaðlara
Mâziyi yâd eyleriz, yanar özümüz bizim
Ýþte o an açýlýr gönül gözümüz bizim
Nabzýmýzda atan o, sözlerin en güzeli
Kanýmýzda dolaþýr, ebedî ve ezeli…
Esaret zincirini kýran bir balyozdur o…
Mevsimlerin içinde ilkbahardýr, yazdýr o…
Sözlerin heybetinden daðlar ve taþlar inler
Milletimiz bu marþý esas duruþta dinler
Söz yok onun üstüne, tüm sözlerin þahýdýr
Karanlýk gecelerin gül yüzlü sabahýdýr
Hakikat çeþmesidir, dünyada yoktur dengi
Gökkuþaðý içinde kan kýrmýzýdýr rengi
Canlarý siper ettik, durduk düþmana karþý
Kýz kýzan, genç ihtiyar söyler Ýstiklal Marþý
“Korkma” diye baþlayýp, biter “Ýstiklâl” ile
Akif’in kaleminde bu millet gelir dile
Bu marþ söylendiðinde inliyor yüce daðlar
Ses veriyor rüzgârlar, dinliyor yüce daðlar
Ýstiklâl Marþý ile kalplerimiz coþuyor
Kahraman Türk gençliði aydýnlýða koþuyor
Marþlarýn en asili, her dizesi bir destan
Þehitleri andýkça gözler nemlenir yastan
Bu marþ kalemle deðil, imanla yazýlmýþtýr
Yurda göz dikenlerin mezarý kazýlmýþtýr
Akif’in mýsralarý titretir gönülleri
Rengini kandan alýr bu topraðýn gülleri
Barýþ ve dostluk varken kan akýtmak ne diye?...
Bu marþ Mehmet Akif’ten milletine hediye
Bu marþta dile gelir bir milletin destaný
Kanla sulanan toprak, andýrýr gülistaný
Kan kýrmýzý al bayrak örter gönülde yasý
Dile geldikçe bu marþ, silinir yürek pasý
Ay yýldýzlý al bayrak süzülürken gönderde
Bu marþ yarama merhem, devadýr her bir derde
Çanakkale içinde yedi düveli boðduk
Bu marþýn gölgesinde þükür yeniden doðduk
Bu marþta dile gelir halkýn ve Hakk’ýn sesi
Vicdanda akis bulur hakikatin nefesi
Her dem söyleyeceðiz, sesimizi kýsmadan
Bayrak dalgalandýkça söylenecek susmadan
‘Hürriyet’ diye atar kalbimiz her vuruþta
Þanlý millet, marþýný dinler esas duruþta
Gururla okunacak, canlar tende durdukça
Kim bölebilir bizi, nabýzlar bir vurdukça?
Türk’ün yiðitliðine þahit oldu arz ve arþ…
Gönderden inmez bayrak, dillerden düþmez bu marþ
Merkepler anýrdýkça yaðýz at kalksýn þaha!...
Rabbim bu millete marþ, yazdýrmasýn bir daha!...
M. NÝHAT MALKOÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.