LÜTFEN TANRIM BENİ AĞLAMA

Bak!
Bu benim bedenim
Ve neden üzerinde senin ellerin?
Bu benim
Okþayýp býraktýðýnýz masumiyetim
Dokunduðunuz el deðmemiþ
hislerim
Ve bazen de yok saydýðýnýz

Küçük ayaklarýmla dikenlerinize basarak yürümeyi
Daha ellerim bile reþit deðilken
Öðrendim.
Ve yaþlandým aranýzda hýzla büyürken
Daha on yediyken

Þiirin içinden bir öykü geçsin
Kuþlar, bulut, gökyüzü bunu dinlesin

Yemyeþil bir ovada sýrt üstü uzanmýþým mesela
Gökyüzünde yine günlerden mavi
Ve bulutlardan biraz giyinmiþ ayýp yerlerine

‘Ayýp þeyler hakkýnda konuþma’’

Çocuk kadýnlar þu düzlükte gömülüdür.
Tanrýlarý Hymene kurban edildiler.

Kayýp namus her namlunun ucunda, her býçaðýn kýnýndadýr.
Tanrýnýn sakallarý aðardýðýnda
Bir ustura aðzý kadar keskin küfürler biriktirmiþti kefenler
Milyon yýldýr yarattýðýn bir avuç toprak kadarým hala

Gözleri üþüyor bin kanatlý kuþlarýn
Kan ile ýslanmýþ bulutun yarýlmýþ karnýna baktýkça
Ölmek sorun deðil de
Ölememek var ya
Kadýn olunca!

Hatalar yapmak insana dairdir deðil mi?
Kadýn ise recm olundu aþktan,
Ve hatta sürgün edilmiþse insandan
Faili çoklu intiharlarýn cinayetine kurban edilir de
Kýlý kýpýrdamaz gözleri üþüyen kuþlarýn

Oysa kuþlara özgürlüðü i mgelemiþtim
Kanatlarýnda her kýtanýn tozuyla gezen
Gökyüzünün efendisidir onlar
Öyle mi?
Siz bir kuþu sakýn sevmeyin!
Kaç kafesten aðýtlar yükseliyor da
Duymuyorsunuz.
Esrik bir duyarsýzlýðýn esiri olan sizlersiniz
Ben hepinizden ‘’özgürüm!’’

Gökyüzünün mavisi akþama düþünce
Boynu bükük sokaklarýn uðuldadýðý
Mavisi siyaha boyanmýþ günün koynunda
Karanlýk çatýlarýn içinde
Her gece bir kuþun öldüðünü hiç duymadýnýz.
Hatýrlamayýn ne beni,
Ne de aranýzdan geçip giden
Mavisini
Ölünmüþ sabahlarýn.

Kirin ve pasýn sesi yükselince
Akþamýn geceyi sevdiði yerde
Gökyüzü kendi teninden koparýp verir
Üstünü örtsün diye gece

Siz nereden bileceksiniz böyle þeyleri
Bir mastürbasyon rahatlýðý ki sorma
Tüm yaratýlmýþ olanlar emrinize amade
Hesapta dine göre
Kadýn bile


Semirmiþ öfkelerinizle
Sarýþýn sonbaharlarý
Beyaz kýþlarý
Neþeli ilkbaharlarý
Esmer yazlarý
Siz tabiat anayý
Hepsini öldürdünüz

Þimdi kesilmiþ gökyüzünün
Karnýndan akýyor gecenin kaný
Simsiyah

Matem bile tutmadan
Terk edin þimdi beni.
.

Kabuklu bir yüzü olmalý tanrýnýn
Ve elleri
Hissedemiyor
Dokunduðunda yanan ve aðrýyan
Gök rengi yüzümü
Belki biraz da mor
Bazen veya çoðunlukla
MOR


Deniz...

Sosyal Medyada Paylaşın: