Sevgilim Sabaha karþý parça parça Zehirledi beni yanlýzlýk Daha gençtim Zamansýz gittim kendimden Saçlarýmý yedi yýllýk bir hüzün eskitti Kuþkusuz ki silmiþ Yüzümdeki bütün gülmeleri Bir sabah karþý Ahh sevgilim Dudaðýmýn kenarýna çapraz baðlanmýþ sessizliðin Bir hatrýný soruversen Ne çýðlýklar var altýnda Býçakla derini yüzer gibi Yüreðine çarpacak
Sevgilim Þu aðrýlar Eðer bir köpek gibi þakaklarýmdan ýsýrmasaydý Boynu bükülmeseydi þu yaþama sevincimin Sana bir mektup yazýp Tanrýnýn yüreðime emanet ettiði Þu sevginin Buðulu bir acýyla tükendiðini anlatacaktým.
Sevgilim Ýç çekiþlerim þu karanlýðý Bin defa býçaklarken Her seferinde Benden kaçabilme þerefini Ayaklarýna bahþediþini düþündüm. Rüzgar gibi gelip geçiþini hayatýmdan Çaresizliðini baþ üstüne edip Gönül kadrajýndan öylece uzaklaþtýðýný
Ahh Sevgilim Kendime bir sözüm olmasaydý Kurtaracak olmasaydým eðer insanlýðý Yüreðimi bir sarmaþýk gibi ölme arzusu saracaktý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
D162 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.