Tadý batýnca kýrmýzýya Þarabýn sonu olmalý Sonu gibi uzayan kuraklýðýn Sabrým karardýkça aðlatýr dört duvar Ben yürüdükçe vurulurum Vurur ortasýna sýrtýmýn güneþ Ardýma salarak upuzun gölgemi Dostluðuna tok hayýnýn vicdaným Acem iþi hatýralar emanet acemilere
Vurulmuþum güpe gündüz Üç arþýn güneþin altýnda Ali boðazýnda Ayaklarýmda kan pýhtýsý Yüreðimde sýzý Bir yaným kutu dere Hepten yarým öteki yaným Yarýmdan da öte loo Vurulmuþum Bir tayýna aç fukaralýðým
Hâl böyleyse Melun gamlý baykuþtur hazaný güz Uyur tarafsýz sessizliðe bir yaným Ahvalim bilinmez Bilmezler yad ellerde vurulaný Kuzgunlar tike tike bölüþür etlerimi Þimdi öðlen vakti Güneþ suya iner birazdan Ve ben vurulmuþum
Sosyal Medyada Paylaşın:
İrfankarabuluT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.