SEVMEK İÇİN DOĞMUŞTUM BİR ŞİİR VAKTİ...

Su yürüdü topraða ve üredi mevsim,
Dokusunda cehaletin aþk bürüdü gözlerini
Evrenin çatal sesinde
Ýç, dedi Tanrý:
Baðdaþ kurduðun her mecburiyeti tek nefeste
Çek;
Sonrasý gelirdi gelmesine de
Aþka ihanet etti zincir.

Ölümlü ellerinde þiirin
Sanrýlar tutukladý hasreti ve
Maðduriyeti kutsadý Ýlahi Güç:
Pençesinde gazabým, illet bir gölge tanýklýk etti
Ve ah:
Ve yandý tüm su küpleri
Ne de olsa boþtu içi kuyunun
Ve sarnýcýn
Sancýlanan Tabiat Ana
Öykündü dündeki hüznüne kefenin de
Cebinde saklýydý hasret:
Kimlik maðduru asalet sustu susalý
Yargýlandý harisçe.

Düþler kursaðýnda kaldý gecenin
Ýhanete tutsak þehrin sakinlerine
Gönderme yaptý meclis:
Hicabýn karesinde kök söktü iblis.
Yana yakýla sevmeyi þiar edinmiþ kimse
Kimsesizde; o da sustu.
Þehla düþlerde yanýlgý saklýydý
Alýntý mahiyetinde her dün’ü
Katýk etti yarýnlarýna
Debelenen þiir de geldi geçti zihnimden.

Tutunmaya adaydým
Tutuklu yüreðimde tuttuðum dileklerim
Aþkýn k/ayýp makamýnda
Dilemmasý ömrün sükut ettiði her katrede
Yol buldu; iz sürdü
Ve yüz sürdü döndü de kendi aksinde
Yansýyan bülbüllerin seslerine tanýk oldu
Çiçeðin ömrü mü uzundu
Yoksa kelebeðin kanatlarýndan da mý kýsaydý sevda?

Ömürlük yanýlgýya teðet geçen
Doðasýnda ölü baykuþun
Gamla anýldý adý þiirin
Ve þairane hüznünü yok saydý evren
Afallayan göðün kýrýk tekerinde
Týk nefes bir þarkýyý uludu
Ulu orta serildi huzurunda aþkýn
Geçit vermeyen mevsimlerden sarktý zincirlerim.
Elem kadar gerçektim
Ve gerçekler kadar korkutucu
Oysaki sadece sevmek için doðmuþtum bir þiir vakti.



Sosyal Medyada Paylaşın: