İDA'NIN ONURUNA (16)
Taþ bu taþ;
Durduðu yerde
birþey yapmaz arkadaþ!
Ama birde...
Suyun pususu;
Dingindir durduðu yerde,
ama önü setlenen su
taþarsa birde...
Ateþ be arkadaþ;
Ýçin-için yanar yavaþ,
düþmeye göre içine,
baþlarsýn düþünmeye...
Kutuplardaki buzullar erirse,
sebebi de atmosferdeki Ozon’lu delikse,
soðuðuyla-sýcaðýyla soluduðun hava
mahkumdur yok olmaya...
Yer küren ýsýnýrsa,
"Doðasal Dengen" bozulursa,
ilkin kutuplardaki buzullar erir,
sonra deniz suyu yükselir,
daha sonra amansýz yaðmurlar yaðar,
sel-sunami-su baskýný gelir,
kýyý ve adacýklar batar!
Daha-daha daha sonrasý mý?
Yok bunun daha da sonrasý
arkadaþ!
Ateþ düþmeye göre içine, mahkumsun düþünmeye,
durduðu yerde hiç-bir-þey yapmazki taþ,
önü setlenen su taþarsa birde,
soðuðuyla-sýcaðýyla baþlarsa yok olmaya hava...
Ne ilkin, ne sonra,
nede daha-daha- sonra,
o an baþlar dünyan yokolmaya,
Truva!
(*) Bu "Düþünce Sýçramasý" nýn açýklamasý ÝDA’NIN ONURUNA (15) Þiirimin içindedir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oğuz Can Hayali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.