Mustafam

Mustafa’m
Sen hayatýnýn baharýnda buralardan giderken,
Ben senin yaþadýðýn kadar daha yaþadým,
Yaþýyorum Mustafa’m
Gidiþin bir bahar günüydü,
Senden kalanlar hep sonbahar hüznü gibi.

Senden sonrasýný sana anlatmak isterdim ama;
Senden sonrasýnýn çok anlamý yok,
Renkler deðiþti,
Desenler deðiþti,
Mehmetler Mustafalar deðiþti.
Dünya deðiþti.

Senin býraktýðýn dünya yok artýk,
Masumiyeti resmetmiyor yaþayanlar,
Günler de ömürler de öylesine geçiyor.
Seni hatýrlýyorum bazen,
Ýçimi acýtýyor sensiz geçen günler,
Dem tuttum acýdým kaldým öylece.

Çok mevsimler gelip geçti sensiz,
Dalgalar vurdukça vurdu kýyý boylarýma,
Koptu kopuyor benden büyük parçalar,
Gidiyor bilinmezliklere.
Söyle Mustafam sen söyle,
Bilinmezlikler neresidir?

Senin evreninden baþka evrene evrildim,
Dünyalar dolusuydu senle yaþananlar,
Ýkbalimizde ne büyük heyecanlar vardý da,
Ansýzýn koptun gittin gökler ötesine.

Bazen rüyalarýma giriyorsun,
Hiç deðiþmemiþ bedenin ve sesin,
Bana nazire mi yapýyorsun bilemiyorum,
Ben deðiþtim,
Sesim de deðiþti rengim de deðiþti
Bedenim de deðiþti.
Aynalar bazen düþman kesiliyor gözlerime,
Gözlerimin yanýndaki kýrýþýklýklar
Ve saçlarýmdaki yýldýzlar hoyratça vuruyor duygularýma.

Senin kadar gönlü büyüðünü görmedim Mustafam.
Senden önce de yoktu senden sonra da olmadý.
Yokluðumda yüceltmiþtin beni,
Varlýðýnla onur vermiþtin gönül soframa.
Senden sonra kimler geldi kimler geçti de,
Kimse senin kadar onur veremedi soframa.

Hayatýn en acý resmi senden kopmaktý,
Yýllar sonrasýndan yýllar öncesine sesleniyorum da
Sesimi duyuramýyorum sana.
Yine sana seslensem,
Hey Mustafa’m
Gel desem,
Sen de gelsen ne güzel olur,
Gel ne olursun Mustafa’m
Sosyal Medyada Paylaşın: