Beklemek

Yaþananlar içimde kýrýlan cam kýrýklarý gibi,
Hergün her an içimi açýtýyor,
Yüzümde görülen keder çizgileri,
Kelimelere sýðmayacak kadar büyük.
Bekle deniyor ya!
Beklemek öyle amansýz hastalýk ki.
Dargýn zamanlarda içime yapýþan tutkal.
Yapýþtýkça yapýþýyor.

Çölde yaþayan bir vahhabi gibi
Bir serinlik arýyorum.
Çýnar üzerime serilsin istiyorum.
Kabul olunacak dualarý dilemek istiyorum,
Dilim dönmüyor lakin.
Lanetlenmiþ gibi beynimi kemiriyor dudaklarýmdan çýkmayan sözcükler.

Çiçek kokusunu unutalý çok oldu.
Çok baharlar yaþadým amma,
Kaybettiðim baharlar eski zamanlardan selam gönderiyor sanki.
Sessizliðin çýðlýðý gibi avucuma dökülüyor damlalar.
Sel oldu akýp gidiyor ötelere.

Ne hasetmiþ gözlerde görünenler.
Göründükçe hüzün dökülüyor ovalarýma.
Kendime ait hikayelerimi anlatamýyorum.
Habersiz misafirler gibi bekliyorum göklerden gelecekleri.
Heyecanýný unuttum yaþanýlanlarýn,
Dört yaþýndaki evladýmýn geleceði geliyor her an önüme.
Ne zorluk yaþanacak gelecekte bilmiyorum.
Beklemekle özetleniyor herþey.

Topraktan geldik topraða gideceðiz elbet.
Bana ait olanlarla tutunmayý arzuluyordum hayatta.
Dingilliði dilenirken dünlerde,
Bugünler geleceði perdeledi.
Hikayesini yazamýyorum geleceðin,
Alýþtýklarým...
Hayal kýrýklýklarým,
Ve sonrasýnda gelen sükunet.
Ýçimdeki çocuk maviyi ne çok seviyor.
Ey özgürlüðüne düþkün ruhum,
Beklemek ne zormuþ.
Dünü beklediðin gibi yarýnlarý da bekleyebilecek misin?

Sosyal Medyada Paylaşın: