Ateþ atýlmadýkça yürekler hemen yanmaz, Yanmaya alýþanlar kolay, kolay uslanmaz, Gönül tahtý boþ durur, o gül gelip yaslanmaz, Kaderimdir diyerek, boynumu büküyorum.
Yokluðuna mý yansam, yoksa geçen güne mi? Sen olmazsan neyleyim, yok ki ömrün önemi, Ýþte kalkmýþ gidiyor rýhtýmdaki son gemi, Beynimdeki korkuyu elimle söküyorum.
Akþam güneþ batarken o tepeye çýkarým, Seni son kez gördüðüm iskeleye bakarým, Eðer mümkün olsaydý gemileri yakarým, Ýçimdeki öfkeyi kaðýda döküyorum.
Mutluluk uçup gitti, doyamadan tadýna, Hepsi geride kaldý, güzel günler adýna, Kimse eþlik etmiyor þu gönül feryadýna, Kapkaranlýk boþluða gözümü dikiyorum.
Sabri Koca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.