Seni.... Taþýdýðým þu sözde cengaver yüreðime Her nedense sýðdýramadým..... Ve dipsiz kuyuda bir baþýna koydum. Çýrpýna,çýrpýna boðulmaktan kurtaramadým... Af et bebeðim...Can simidin olamadým. Aslýnda seni.... Hep aklýmýn bir tarafýnda sýmsýký tuttum.... Tuttum ama.... Aklýmda dal,budak salan azmanlar Benim o minicik karýncamý ezdiler. Hiç utanmadan.... Bunun adýna da kader dediler. Kader.... Aþýlmasý imkansýz bu çaresizlik miydi...? Yani ben,boyun eðip de hayata Þu kahrolasý ellerimle.... Götürüp vermelimiydim yiðidimi ? Canýmý gömmelimiydim... Gönlüm de deðil de...... Kara toprakta mý görmeliydim ?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahzun Prenses... Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.