düþünme öyle uzun uzun ot gibi olalým diyorum, mesela ot... bütün ihtiyacýmýz; biraz su ve biraz güneþ olsun, sevinelim kýrýntýlarýna hayatýn, bir tatlý söz, bir tatlý gülüþe ve ya olmayacak bir ümide kapýlalým, eselim yel misali. sonra kandýralým kendimizi, kýþ ortasýnda iki gün sýcaklýk görmüþ gibi açalým çiçek çiçek, oraya buraya koþturalým... kim bilir, kim bilir mutluluk bu kendimizi kandýrýþlarýmýzdadýr. devam edelim biz, çevremizdekiler kýrýlýrken bir bir biz ayakta kaldýk diye sevinelim. býrakalým bizi tutmaya çalýþan elleri, el mi yok dünyada! bir gün, tesadüf bu ya olmazsa ertesi gün tutar elbet bir el daha bizi.. ot gibi olalým diyorum ot, ya da kýþ güneþine kanan saf badem aðacý olalým, mesela...
Sosyal Medyada Paylaşın:
niyazi yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.