MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

İÇİMDEN DÖKÜLENLER
Remzi ÖZKAN

İÇİMDEN DÖKÜLENLER


Gafil insaný kendine býrak,
Gafletle beslenen doymayý bilmez.
Kýzgýn fýrýný tavýna býrak,
Fýrýn kýzgýn iken ekmek piþirmez.

Tilkiler birbirine düþmüþse eðer,
Tavþan aralarýndan gülerek geçer.
Karýncanýn gücüne kim paha biçer?
Küçücük karýnca, koca fili def eder.

Mütevazi insan baþýný yere eðer,
Gönlünün güzelliði ta arþa deðer.
Zekanýn kollarý dünyayý çeker,
Zorun kudretini yerle bir eder.

Elleri boþ olanýn gönlü doludur.
Hýrs ile dostluk kanaatin sonudur.
Kanaatkarýn yolu huzur doludur.
Aþk deðerse baþa, akýl kaybolur.

Kusur arayan kimse ustalýðý göremez.
Kibire kul olan cömertliðe eremez.
Çok konuþan kiþi baþkasýný dinlemez.
Sözünün eri olan ser verir, sýr vermez.

Baþkasýnýn kusurunu yaymakla uðraþanlar,
Kendi hatalarýna söz kondurmazlar.
El bahçesini talan edip, it gibi boðuþanlar,
Kendi bahçelerine kuþ kondurmazlar.


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.