KÖZLERE KARIŞIR KÜLLERİM
Narýna yanmýþým aþkýnla canan.
Artýk kar etmiyor gönlüme ferman.
Yaradan vermezse tez elden derman,
Közlere karýþýr küllerim benim.
Sen sevda yolunda ürkek bir ceylan.
Ben ahý bitmeyen dertli bir insan.
Mevsimler þaþýrýp gelmezse Nisan,
Toz olur savrulur þu gönlüm benim.
Dilin ikrar edip demezse sevdan,
Gözün baþka yöne bakarsa bir an,
Yaþ olup gözümden aktýðýn o an,
Dinmez yaðmurlarým ömrümde benim.
Ayrýlýk tahtýna çýkarsa zaman,
Sen yaban olursun, aþkýmýz yalan.
Boþ taneler olur baþakta kalan.
Sönmez yangýnlarým tarlamda benim.
Ele güvenirsen edersin ziyan.
Sevda bahçesinde boþ kalýr meydan.
Yüzyýllar geçse de sonra aradan,
Doðmaz güneþlerim bahtýma benim.
Remzi ÖZKAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.