YAPAR EY CANLAR

Âlemin yedi rengi, yüzlerce farklý tonda,
Renklerin armonisi, zemine desen yapar.
Baharda renk cümbüþü, kýþta beyazlýk fonda,
Mevsimlerin geçiþi, bizlere düzen yapar.

Çiçek gülücük açar, mutsuzlar asýk surat,
Gönül sevgiye hasret, tamama ermez murat.
Zaman tutulmaz elde, akýp gider son sürat,
Gül açan dallar önce, bedene diken yapar.

Kabul olmaz dilekçe, imza atýlmaz ise;
Bir topluluk oluþmaz, fertler katýlmaz ise;
Dostluklar fazlalaþýr, kaþlar çatýlmaz ise;
Ayný gemide giden, ahiler seren yapar.

Yolculuk var yarýna, acý siren çalýyor,
Vaktinde binemeyen, el böðürde kalýyor.
Ruhunu son nefeste, kafesinden salýyor,
Terk edince yurdunu, bomboþ bir beden yapar.

Dileriz hayýr olsun, þer gelenler bizlere,
Güzel gelen þeylerde, ölçü gerek sözlere.
Sönmeye yüz tutunca, yel esmeli közlere,
Ýçin için yanarken, aþkýný kefen yapar.

Yokuþlardan inilir, çýkýþlar muhtaç güce,
Bedenler geliþirken, fikirler kalmýþ cüce.
Çöle çýkarken deve, su doldurur hörgüce
Kemalin ve erdemin, bil ki seni can yapar.

Mehmet Demirel 22.02.2019
Sosyal Medyada Paylaşın: