BİR SABAH BİR ÖMÜR GÖTÜRDÜLER

Korna sesleri kimi çaðýrýr,
davullar,zurnalar...
Kimi çaðýrýr…

Bir sabah...
Kýrýkhanlar,Çiftetelliler ve Mevlanalar eþliðinde,
büyük tepeleri ve boðazlarý aþarak götürdüler seni.

Belinde rengârenk kuþaklar,
elinde yalancý çiçekler…
Gözlerin,
aþina olmadýðýn gözlere bakýyordu,
ellerin,
hiç bilmediðin elleri tutuyordu…

Bir sabah,
Köyümün tozlu yollarýndan,
Gösteriþli konvoylar ve oyun havalarý eþliðinde,
Büyük bir ovadan sýyrýlarak,
Ve daðlarý aþarak götürdüler seni.
Gülümsüyordun yine de üzerine titreyerek yalnýzlýðýn,
Ve kedere eþ burukluðunu duyarak sancýlý yarýnlarýn.

Bir ara…
o ay ýþýðý bakýþlarýnla
öyle bir baktýn öyle bir baktýn ki,
darmadaðýn yýðýlýverdim açýða.
Orada öylece
umarsýzlýðýna çýðlýklar atarak yüreðimin.

Oysa
ben seni bir ilkbahar akþamý
kýrlangýç sesleri eþliðinde sevmiþtim.
Gülümsüyordun henüz
özlemlerinle emzirirken gençliðini,
Ve can olurken her seferinde
alacakaranlýklarýna akþamlarýn…
Sessiz sedasýz,
yalýn ayak bir çocuk gibi
ve iz býrakarak taþýyordun uzak yarýnlara yüreðini.
…
Bir sabah,
Alkýþlarýn konvoya durduðu bir yol kenarýnda
toz yaðýyordu gönlüme.
Ve buz kesen bakýþlar arasýnda
seni çiziyordum anýlarýma,
Söðüt dallarý gibi sararýp soluyordu betin benzin.
Ve birer yaprak tanesi gibi savruluyorduk ikimiz de.

2003
Sosyal Medyada Paylaşın: