Çık Gel Artık

Bu kadar çaresiz olmadým hiç
Senden umudumu yine de kesmedim
Bekliyorum ayný yer ve saatte
Sahilde çay içtiðimiz
O köhne balýkçý kulübesinde
Zaman geçmiyor sensiz .

Gözlerimden yaðmur gibi yaþlar dökülüyor
Aðlarmýþ gülerken içten içe sevenlerde
Öyle bir yer ettin ki içimde
Kaç kez sokaðýndan geçtim
Evlerin ýþýklarý birbir sönerken .

Sen yoktun
Perdeleri yarý aralýk
Pembe panjurlu pencerende
Kim bilir
Hangi rüyayý görüyorsun düþlerinde
Havanýn soðuk olmasý üþütmedi beni
Yaðmur damlalarý her vurduðunda yüzüme
Sen akýyordun içime

Dalgalar kayalarý dövüyor intikam alýr gibi
Bir þeyler anlatýyor
Verdiðini geri alýyor belkide
Her geriye dönüþte .

Çok þey mi istedim senden
Ýyi günde kötü günde yanýmda ol dedim
Baþýmý dayayacak bir omuza
Çok ihtiyacým vardý
Zor günlerimde üzüldüðümde
Teselli etmeni sýmsýký sarýlmaný bekledim .

Kendimi yalnýz hissettirdin çoðu zaman
Ýçime kapanýk biri oldum
Etle týrnak gibi birbirimize yakýnken
Þimdi iki yabancýyýz
Neydi bizi ayrý koyan bilmek istiyorum .

Kaç gece daha böyle uykusuz geçecek
Çýk gel artýk
Topla tüm cesaretini
Sevmediðini haykýr yüzüme
Sonu deðil dünyanýn
Gerçeklerle yüzleþelim ikimizde
Seni sahiplenmekten vazgeçeyim artýk
Kim bilir
Belki bir gün hayallerim gerçek olur
Bu sevda kalmaz yarým ...








Refik
21 . 02 . 2019
Ýstanbul


Sosyal Medyada Paylaşın: