NASILETTİN HOCA (3)

-6-
Nasýlettin Hoca gençliðinde(*)
bakamazmýþ giyimine,
az parayla yaþar, muhasebecilik yapar,
tek birde altýn yüzüðü varmýþ,
Babasý arabacý, karadeniz’den göçmen,
ev kirasýný bile ödeyemezken...
Neyse; Bir yemeþe davet edilmiþ
Kürkünü giymiþ-gitmiþ;
"- Ye kürküm ye!"

Þimdi Nasýlettin Hoca fýkarasý;
1001 odalý Ak Sarayý,
Man ve Malta adasýnda mangýrlarý,
hanýmýnýn fabrikalarý,
oðullarýnýn gemicikleri,
ailesinin Kuveyt hediyeli jumbo jeti,
kýzlarýnýn hastahaneleri...
Neyse;
"- Ye Türk’üm ye!
-7-
Birgün bir adam elinde mektup,
derki Hoca Nasýlettin’i bulup;
"- Hocam zahmet ya sana,
þu mektubu bana
-bilmez bilmediðini arapça-
lütfen okusana."
"- Katipmiyim ben yahu!" der,
verir geriye mektubu;
"- Ayýp Hoca, ayýp birader,
benden utanmýyorsan eðer
utan
baþýndaki kavuktan!"

Hoca kavuðu çýkarýp bakar;
"- Mademki kavuk okuyor bunu,
ver bakalým mektubu,"
alýr kavuðun içine sokar;
"- Okusun bakalým þunu!"

(*) Orhan Veli Kanýk’ýn EÞÞEÐÝN SÖZÜ kitabýndaki þiirlerinden esinlenerek yazýlmýþtýr. Üstadýn dýþýnda hiçkimsenin alýnmaya asla ve asla hakký yoktur.


Sosyal Medyada Paylaşın: