susar! insan insana
Susar insanlar, insan insana susar!
Sokak sokak anlamsýz, boþ yýðýn kalabalýklar.
Birbiri ardýna koþturmaca, bin bir telaþ!
Bir o yana bir bu yana salýnanlar
Yetiþmez vakit yetiþmez, bitmez iþ
Nefes nefese! kalmýþtýr tüm insanlar.
Yemeðini soðutmuþ, nasibini kaçýrmýþ kaþýðýndan
Hele yerim daha, vaktim var dediði an!
Farkýnda deðildir kaçýrdýklarýnýn, biten günün ardýndan
Tez biter! durmaz,durduðu gibi saatte, zaman
Artýk çok geçtir, gün devrini almýþtýr akþamdan
Ne yaparsan yap kurtulamazsýn, ahlarýndan vahlarýndan
Ýnsan geçmiþtir gül bahçelerinden
Umudunu da kesmiþtir, en son gülden
Kendi derdine yanar, korkar son gününden
Geçer candan, canandan, umutlarýndan
Unutur nazen de sevgiliyi, Unutur!
Yetiþir ölüm, bitiverir ansýzýn, kapýda
Nefesi korkutur , gelir ta uzaklardan da
Unutturur acýsýyla tatlýsýyla geçen ömrünü
Býçak aðzý, kirp kesmiþtir, kopmuþtur film,
Yoktur artýk geri dönüþü
Baðýramaz, çaðýramaz,
Umudunu kesmiþtir, ahbap dan dosttan
Bir el uzatan olmaz artýk!
Verdiði nefestir, son kez.Ya HAK!
Bir daha verdiðini alamaz! Ölmüþtür insan!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.