Sonum Ateş
Ceylan gözlüm, göz bebeðim
Kaþý yay, kirpiði ok olan dilberim.
Serseri ok fýrlattý gözlerin can gözüme
Cemre gibi düþtü gözlerinden ilk gözlerime
Ordan yüreðime, sonra ellerime
Düþtüðü yeri yaktý kül etti
Gözüm ateþ, yüreðim ateþ, ellerim ateþ
Sýðdýramýyorum seni, gördüðümden beri
Yanýyor bedenim, yangýn yeri
Adýný belledim adým gibi dilime düþtü
Dilim ateþ, sözüm ateþ, özüm ateþ
Ciðer parem gecemi aydýnlatan ýþýðým
Gördüm seni özümü buldum
Kalemim dile geldi sözümü buldum
Yýldýrým gibiydi cemren düþerken,yüreðime
Aman vermedi, yaktý geçti, deldi geçti
Umudumun neþesi, geleceðimin sesi
Son cemren düþtü yüreðinden ellerine
Yol verdi, umut verdi, ellerinden ellerime
Kýþým bitti, baþladý baharým benim.
Tutmaz isen ellerimden üþür ellerim
Tat vermez yaþatmaz, sensiz zemherim
Yandý yanan, fýrtýnalarda kopsa, aþkýn ile
Derdimin dermaný zatýndýr, sensizlik ateþ
Senden gayrý ateþ eder her þey özüme
Can gözüm, lokmam, nefesim bile
Soðuktur derler ölüm, hele de sensiz ise
Ölümde yanar, dokunursa tene, sonum ateþ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.